W okamgnieniu – Newslettery IFA
Instytut Filologii Angielskiej Uniwersytetu Wrocławskiego powstał w 1975 roku jako samodzielna jednostka w strukturze Wydziału Filologicznego. Od początku łączył badania nad językiem, literaturą i kulturą krajów anglosaskich z intensywną działalnością dydaktyczną.
Prawdziwie ciągły i barwny zapis historii Instytutu rozpoczął się jednak w październiku 2002 roku, kiedy światło dzienne ujrzał pierwszy numer newslettera IFA. Początkowo był to prosty komunikat mailowy z ogłoszeniami i aktualnościami, ale z czasem stał się czymś znacznie większym, pewnego rodzaju lustrem życia instytutowego, dokumentującym nie tylko najważniejsze decyzje, projekty i wydarzenia, lecz także rytm codzienności: przesunięcia sal, powroty z urlopów, zmiany planów zajęć, awarie kserokopiarki i ślady po kawie na protokołach egzaminacyjnych.
Epoka przednewsletterowa (1975–2002)
W pierwszych latach IFA koncentrował się na budowie kadry, kształtowaniu oferty dydaktycznej i rozwoju zaplecza bibliotecznego. Rozwijały się specjalizacje nauczycielskie i translatoryczne, zainicjowano też współpracę międzynarodową z uczelniami z Wielkiej Brytanii, Niemiec i Stanów Zjednoczonych. Wprowadzano systematyzację programów studiów oraz elektroniczne katalogowanie zbiorów. W roku akademickim 1989/1990 uruchomiono tam studia licencjackie, a w czerwcu 1992 r. pierwsi absolwenci zdali egzamin licencjacki, uzyskując tytuł licencjata filologii angielskiej. Model ten był istotnym punktem odniesienia dla tworzenia nauczycielskich kolegiów języków obcych, które powstały na mocy zarządzenia MEN z 1990 r. i miały zapewniać skrócone, praktyczne kształcenie nauczycieli języków w trybie pomaturalnym. Kolegium współpracowało z uczelnią patronacką (w tym z IFA UWr), co pozwalało jego absolwentom uzyskać dyplom licencjata na podstawie zdanych egzaminów i uzupełnionych różnic programowych. To czas, który dziś znamy głównie z relacji ustnych, archiwów dokumentacyjnych oraz publikacji instytutowych. Dokumentacja bieżąca pojawia się dopiero z chwilą uruchomienia newslettera.
Epoka newslettera (2002–2025)
2002–2006 Nowa forma komunikacji i zmiany organizacyjne
Instytutowy newsletter IFA ruszył jesienią 2002 roku, najprawdopodobniej w październiku. Od tego momentu rozpoczęło się systematyczne dokumentowanie życia instytucjonalnego, początkowo w postaci prostych plików tekstowych przesyłanych drogą mailową.
Newsletter odnotowywał reorganizację strukturalną, w tym powołanie trzech zakładów: językoznawstwa, literaturoznawstwa oraz językoznawstwa stosowanego. Rejestrował decyzje kadrowe, zasady zaliczeń, dyżury, remonty oraz wdrażanie katalogów elektronicznych w bibliotece.
Z czasem newsletter stał się integralną częścią codziennej komunikacji, publikując nie tylko ogłoszenia, ale także krótkie komentarze, przeglądy wydarzeń i nieformalne uwagi o tym, co się dzieje „na korytarzach” IFA.
2007–2012 Moodle, infrastruktura i nowe narzędzia
Kolejne lata to czas wdrażania nowych rozwiązań informatycznych: pojawia się platforma e-learningowa Moodle, zintegrowany system biblioteczny Virtua oraz nowe wyposażenie sal dydaktycznych.
Odnotowano też rozwój laboratoriów językowych oraz remonty pomieszczeń administracyjnych i dydaktycznych. Przestrzeń IFA była systematycznie modernizowana. W 2012 roku na ścianie budynku od strony ul. Kuźniczej pojawił się mural: trwały znak identyfikacji wizualnej.
Newsletter pełnił funkcję przewodnika po tych zmianach, informując o terminach prac remontowych, dostawach sprzętu, reorganizacji sal i terminach przeniesień.
2013–2016 Zmiany w architekturze współpracy, uprawnienia doktorskie
Instytut rozszerzył działalność popularyzatorską i organizacyjną. Pojawiły się cykliczne wydarzenia: Drzwi Otwarte, Maraton Językoznawczy, Wampiriada, warsztaty dla uczniów szkół średnich.
Newsletter dokumentował udział pracowników i studentów w tych inicjatywach, informując także o projektach badawczych i planach rozwoju. W maju 2016 roku IFA uzyskał uprawnienia do nadawania stopnia doktora w dziedzinie językoznawstwa – jeden z kamieni milowych w historii Instytutu, choć ostatecznie kamień ten okazał się „krótkoterminowy”, bo wraz z reformą szkolnictwa wyższego w 2018 r. uprawnienia do nadawania stopnia zostały systemowo przeniesione do rad dyscyplin naukowych.
Mocą odpowiednich przepisów ministerialnych wygaszono działalność kolegiów języków obcych i zlikwidowano ich formalne powiązania z uczelniami.
2017–2019 Seminaria, laboratoria i współpraca
Lata te przyniosły dalszy rozwój laboratoriów badawczych oraz intensyfikację współpracy z innymi ośrodkami akademickimi. Newsletter regularnie informował o prowadzonych seminariach doktorskich, spotkaniach naukowych i inicjatywach dydaktycznych.
Na uwagę zasługuje także digitalizacja czasopisma Anglica Wratislaviensia oraz rozwój infrastruktury fonetycznej i neurolingwistycznej.
2020–2022 Nauczanie zdalne i adaptacja
W czasie pandemii COVID-19 newsletter odegrał szczególnie ważną rolę. Stał się jednym z narzędzi komunikacyjnych, informując o trybie zajęć, organizacji sesji, procedurach zdalnych egzaminów i zmianach planów.
Zgromadzona w tym okresie dokumentacja ukazuje, jak instytucja potrafiła elastycznie reagować na kryzys, zachowując ciągłość dydaktyczną i administracyjną.
2023–2025 Projekty, umiędzynarodowienie i jubileusz
Newslettery z ostatnich lat odnotowują wzmożoną aktywność projektową i międzynarodową: Instytut uczestniczy m.in. w projektach CoREM (w ramach programu CERV), EDU-CLIMA, „Seen and Heard”.
W 2024 roku czasopismo Anglica Wratislaviensia zostało przyjęte do DOAJ (Directory of Open Access Journals). Rok 2025 upływa pod znakiem jubileuszu 50-lecia istnienia Instytutu z zapowiedziami wydarzeń, wspomnień i publikacji podsumowujących dorobek.
Zakończenie
Newsletter IFA to coś więcej niż kronika. To językowy portret wspólnoty: zmienny, zabawny, czasem zdystansowany , ale zawsze serdeczny i rzetelny. Pokazuje nie tylko decyzje i reformy, ale teżokruchy akademickiego życia, które rzadko trafiają do raportów, ale są niezbędne, by zrozumieć miejsce i ludzi.
Na tle reform strukturalnych, projektów, awansów i uprawnień zostaje zapis, kto przyniósł ciasto, gdzie nie działał rzutnik, a która sala miała „charakterystyczne echo”. To właśnie ten ton czyni Instytut żywym środowiskiem, a nie tylko miejscem pracy.
I choć forma się zmienia, duch newslettera trwa 😊
